Show Posts
46
Poezi / Pershendetje te gjithve kush e lexon kete poezi te dhimsur.
« on: December 05, 2007, 09:06:11 AM »
Vajza 17 vjecare.
Vajza 17vjecare tmerresisht dinte te dashuronte.
Dhe djali 20vjecar dinte tja vleresonte.
Vajza e donte aq shume saper te falte gjithca.
Dhe djali e donte por vajzes kurre nuk ja tha.
Po djali ne zemer mbante nje sekret.
Qe nuk ja tha as te dashures se vet.
Vajza ja falte gjith dashurin.
Po djali tek droga gjente qetesine.
Sekretin e djalit vajza se kishte kuptuar.
Dhe ditet iknin nje nga nje,
dhe djali keqesohej, keqesohej gjithmone me.
Por dhe per djalin erdhi nje dite e mallkuar.
Vajza zbuloj sekretin kur i pa shenjat ne duar.
Ia mohonte djali "- asgje sesht e vertet,
mos i beso syve, besome mua qe te dua perjete".
Vajza me lot ne sy nga djali u largua,
ai e ndoqi nga mbrapa, falje per ti kerkuar.
"- Lerme te qete - itha vajza,- me mos me kerko.
Lerme te qete te lutem, ne vertet me do.
- Te lutem mos vrapo, te lutem ti ndalo.
Pritme e dashur te them vetem nje fjale".
Vajza djalin nuk e degjonte,
me lot ne sy ajo vetem vraponte.
"-Kujdes- bertiti djali-kujdes, nje makine!"
Por vajza se degjoi, nuk e ndaloi shpetesine.
Frenat shoferi dot nuk i ndaloi,
mbi vajzen shkelen ato dhe ajo ze me nuk leshoi.
Te gjithe u mblodhen mbi vajzen e shkrete, te gjith po ulerinin per ate jete.
Ate jete qe vdif nga e shkreta dashuri.
Ahh! tha vajza sa e veshtir qenka kjo jete,
ta dish sa te kam dashur, te kam dashur vertet.
Duhet ti mesosh problemet pa droge ti kalosh.
Kam frike te vdes, kam frike zdi ku te shkoj.
Te lutem me ndihmo, se vdekjen se meritoj.
Vajza mbylli syte, dhe driten e djellit se pa,
nje lot qe pikonte nga dale ne faqe ju tha.
Vajza 17vjecare tmerresisht dinte te dashuronte.
Dhe djali 20vjecar dinte tja vleresonte.
Vajza e donte aq shume saper te falte gjithca.
Dhe djali e donte por vajzes kurre nuk ja tha.
Po djali ne zemer mbante nje sekret.
Qe nuk ja tha as te dashures se vet.
Vajza ja falte gjith dashurin.
Po djali tek droga gjente qetesine.
Sekretin e djalit vajza se kishte kuptuar.
Dhe ditet iknin nje nga nje,
dhe djali keqesohej, keqesohej gjithmone me.
Por dhe per djalin erdhi nje dite e mallkuar.
Vajza zbuloj sekretin kur i pa shenjat ne duar.
Ia mohonte djali "- asgje sesht e vertet,
mos i beso syve, besome mua qe te dua perjete".
Vajza me lot ne sy nga djali u largua,
ai e ndoqi nga mbrapa, falje per ti kerkuar.
"- Lerme te qete - itha vajza,- me mos me kerko.
Lerme te qete te lutem, ne vertet me do.
- Te lutem mos vrapo, te lutem ti ndalo.
Pritme e dashur te them vetem nje fjale".
Vajza djalin nuk e degjonte,
me lot ne sy ajo vetem vraponte.
"-Kujdes- bertiti djali-kujdes, nje makine!"
Por vajza se degjoi, nuk e ndaloi shpetesine.
Frenat shoferi dot nuk i ndaloi,
mbi vajzen shkelen ato dhe ajo ze me nuk leshoi.
Te gjithe u mblodhen mbi vajzen e shkrete, te gjith po ulerinin per ate jete.
Ate jete qe vdif nga e shkreta dashuri.
Ahh! tha vajza sa e veshtir qenka kjo jete,
ta dish sa te kam dashur, te kam dashur vertet.
Duhet ti mesosh problemet pa droge ti kalosh.
Kam frike te vdes, kam frike zdi ku te shkoj.
Te lutem me ndihmo, se vdekjen se meritoj.
Vajza mbylli syte, dhe driten e djellit se pa,
nje lot qe pikonte nga dale ne faqe ju tha.