VJESHTA MË TROKET NË DRITARE
NGA KALOSH ÇELIKU
Vjeshta më troket në Dritaren e djegur. Shtëpisë
E, Unë ia kam hapur krah më krah derën, Lëmë:
Eja, ZonjëMadhe! Ulu në Sofrën e Shqiptarisë!
Vetëmse: Sot me Ty, keq jam hidhëruar pa raki rrushi
Edhe, pa ato Dy shtambat e Mikes me verë, nën Rrap.
Çajin e rusit e kam në çdo hap nëpër Çarshi. Nuk e pi.
Gabim bëra, atënatë që nuk të lash mes maleve si Mike.
Edhe, atë: Dibrës të Kryngritësve. Historike shqiptare.
Kur, Stërgjyshi im: Kaçaku, Emin Çeliku (Xhanbazi)
Krahu Djathtë i Kryengritjes të Dervish Carës.
Hajredin Pashës, ia grinë dymbëdhjetëmijë ushtarë
Ende, në varre pa ia shti. “Shehitë”, sot në xhami.
Vjeshta më troket në Dritaren e djegur, mesdite
E, Unë ia hap Derën e Madhe. Mikpritjes Shqiptare:
Urdhëro Zonjë: Këmbëkryq, ulu në Sofrën Shqiptare!
E di, se: me vete e ke edhe Dimërin e Madh
Megjithatë: Unë pres një Pranverë Shqiptare…
(Kohën e fundit. Edhe, Gratë Besnike
më kanë frikë)
Kohën e fundit, gratë më kanë frikë
Isha bërë dashnorja e tij! Vetëmse, Ai:
Oj, Gra! Është i “rrezikshëm”. Nesër,
Na nxjerrë në libra. Romane. Poezi.
Frikë kemi të behemi dashnore besnike
Se: Nuk duam të hyjmë në Libra. Poezi:
Përmëkeq, Në Biblotekën Kombëtare
Konkurencë t’u bëjmë “patriotëve” kuqezi…
Dexhallit mesdite pas Çuke
i futem në Tavernë
Jo, ende nuk iki në varr Pasçuke. “Xhehnet”
Mikeve besnike, u kam shpallur: Dashuri!
“Armiqëve”, paqe në Varr. “Xhehnem”.
E kam nxjerr Kryengritësin nga brezi:
Tymeflakë, nën Rrap. “Bit – Pazar”. Shkup.
Zonjën Vdekje, moti e kërkoj për Grua
Trembet Kurtizanja, nuk më do si burrë?!
Ikë pas Çuke. Fshihet te “Mulliri Arapit”.
Dexhalli me trumbeta, më vë pusi te xhamia
Unë, pas Çuke: Tinëz , i futem në Tavernë…
